اندیکاتورها مجموعه‌ای از فرمول‌ها و ابزارهای ریاضی هستند که توسط تحلیلگران مختلف با سلایق گوناگون و با اهداف تحلیلی متفاوت، ابداع شده‌اند تا هریک بسته به دلخواه تحلیلگر بتوانند پارامترهای خاصی را اندازه‌گیری نموده و به معامله‌گر در تحلیل هرچه بهتر شرایط حاکم بر بازار کمک نمایند. در ابتدا تحلیلگران مجبور بودند کلیه محاسبات را بصورت دستی انجام دهند و بنابراین صرفا تعداد محدودی از اندیکاتورها با کاربردهای نسبتا ساده‌ مورد استفاده قرار می‌گرفتند. اما به تدریج با رشد روزافزون تکنولوژی و اینترنت، این شاخه از تحلیل تکنیکال نیز به شدت توسعه یافت و بویژه در اوایل قرن اخیر شاهد پدید آمدن عرصه‌های جدید همچون اکسپرت‌نویسی، فیلترنویسی، معاملات الگوریتمیک و حتی هوش مصنوعی در بازار بورس بودیم. این روند هنوز هم با سرعت رو به پیشرفت است به گونه‌ای که بسیاری معتقدند آینده بازارهای مالی خواه ناخواه، در دستان سیستم‌های معاملاتی روباتیک و ماشینی قرار خواهد داشت و احتمالا در آینده نزدیک، تریدرها جای خود را به روبات‌های معامله‌گر خواهند داد (البته اگر تا همین الان نیز نداده باشند!)

شاید برایتان جالب باشد اگر بگویم تا همین 20سال پیش، من و بسیاری از تحلیلگران هم سن و سال من، مجبور بودیم کلیه محاسبات مربوط به اندیکاتورهای موردعلاقه خودمان را بصورت دستی انجام بدهیم و سپس آنها را با قلم و خودکار بر روی کاغذهای شطرنجی رسم کنیم! اندکی بعدتر، یکی از روزنامه‌های اقتصادی در آن زمان، زحمت این کار را متقبل ‌شد و هر روز جدولی را شامل مقادیر محاسبه شده برای اندیکاتورهای اصلی و پرطرفدار، بصورت روزانه چاپ و منتشر می‌کرد! خوشبختانه امروز، انواع نرم‌افزارهای تحلیلی به سهولت در اختیار عموم علاقمندان قرار دارند و صرفا کافی است نام و تنظیمات اندیکاتور مورد دلخواه خود را به نرم‌افزار اعلام کنید تا مابقی کار به سرعت و بادقت کامل توسط نرم‌افزار انجام گردد.

معمولا اندیکاتورها سه وظیفه اصلی دارند:

اول- جهت روند را تشخیص دهند. به این قبیل اندیکاتورها اصطلاحا اندیکاتورهای روندنما[90]می‌گویند.

دوم- نقاط مناسب را برای ورود و خروج به بازار را پیدا کنند. این اندیکاتورها را اصطلاحا اسیلاتور[91] یا نوسان‌نما می‌نامند.

سوم- میزان تزریق پول هوشمند[92] به درون بازار و یا خروج نقدینگی را تشخیص دهند. این اندیکاتورها را تحت عنوان اندیکاتورهای حجمی[93] نام‌گذاری می‌کنند.